Hoe lang twijfel je al om echt met dieren, of beter nog met katten te gaan werken?
Hoe vaak heb je al naar mijn pagina gekeken en je vinger boven die aanmeldknop voor de vakopleiding gehouden en het toch maar niet gedaan?
Ben je ook zo een twijfelaar?
Hulp uit onverwachte hoek
Ik zie dat bij veel toekomstig cursisten en help ze daar graag mee in een gesprekje. En soms krijg ik dan wat hulp uit onverwachte hoek. Laatst had ik zo een gesprekje met een potentiele klant die door haar therapeut voor de keuze was gesteld. Aanzien zij al zo lang twijfelde of ze wilde gaan voor haar droombaan als kattentrimmer zei zij: ‘Hoe lang ga je de keuze nog uitstellen? Maak het jezelf makkelijk en maak voor onze volgende afspraak de keuze, of je gaat ervoor. Of niet.’
Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg
Weet niets menselijks is ons vreemd. Ik kan dat zelf ook, blijven hangen in keuzes maken. Ter illustratie: Een groot dilemma in mijn leven, vooruit klinkt dramatischer dan het is maar toch. Mijn paard Chip, heeft nogal een lastige rug met trauma erin, waardoor een goed passend zadel een uitdaging is. Een paar jaar geleden stond ik op het punt om een nieuw, veel duurder dan ik ooit van plan was om uit te geven, zadel voor hem aan te schaffen. Maar deed het toch net niet. De keuze viel voor een vrijwel nieuwe, nog steeds prijzige maar toch niet volledig op zijn lijf en mijn bouw aangepaste, 2ehandse. En daarna, aangezien deze wederom niet paste, nog een 2ehandse.
Of erger nog wordt het probleem alleen maar groter…
Nu 2 zadels verder lijkt het probleem van Chip alleen maar groter geworden en wordt rijden vrijwel onmogelijk. Daarom sta ik weer voor de keuze, wordt het dit keer een nieuwe volledig op maat gemaakte of niet? Maar de keuzes eromheen maken dat ik die knoop niet zomaar doorhak. Met als gevolg, al een paar jaar spelen de gedachtes sluimerend door mijn hoofd. Wanneer er problemen in het rijden opduiken steken ze echt de kop op en keer op keer komen ze terug.
Dus hak ik de knoop door
En nu sta ik voor de 3e keer in 2 jaar tijd voor de keuze, ga ik het doen of niet? Koop ik weer een 2e-handse en past deze weer niet? Dan sla ik mezelf voor de kop dat ik die keuze voor dat nieuwe weer niet heb durven maken. Dus ik denk dat ik niet hoef uit te leggen dat de knoop voor nu is doorgehakt 😉
Durf jij dat ook?
En hoe zit dat voor jou? Als jij ook al heel lang roept dat je ‘eigenlijk iets met dieren’ wilt doen voor je werk, hak dan eindelijk die knoop door. Dan kom je tenminste ergens – en misschien wel in je eigen kattentrimsalon!
En ik zeg niet dat je het moet doen, hė. Besluit je nu om niet de vakopleiding: ‘Kattentrimmen in de praktijk’ te gaan doen en dus geen kattentrimsalon te openen, prima.
Doe je het wel en luister jij echt naar wat je voelt en graag wilt, dan ben je hartstikke welkom.
Of heb je nog een beetje hulp nodig?
Kom je er alleen niet uit luister dan nog een keer naar deze therapeut van mijn (inmiddels) klant. Zij helpt jou om je knoop door hakken: ‘Hoe lang ga je de keuze nog uitstellen?’
Als je nú zou moeten beslissen ga je dan voor de trimopleiding en je kattentrimsalon? Of ga je voor, alleen maar katten in je vrije tijd en blijf je het werk doen wat je nu doet?
Ga je ervoor? Schrijf je dan nu in en start meteen?
Kies je ervoor om alles te laten zoals het was? Even goede vrienden. Maar dan wel even een tip van deze eeuwige twijfelaar: Accepteer je keuze. En ontvolg me op de socials zodat je niet dagelijks opnieuw aan het twijfelen wordt gebracht. Kiezen is kiezen!