‘Ik wil zo graag starten met de vakopleiding, maar helaas ben ik door een schouder uit de kom voor minstens een jaar uitgeschakeld’ vertelde een aankomend cursist me. Hoe bizar, want dit was al het tweede gesprek deze week over schouderproblemen die in de weg liggen om te gaan kattentrimmen. En dat terwijl mijn eigen schouderproblemen er juist voor hebben gezorgd dat ik me vol op het kattentrimmen heb gestort.
Een ongeluk zit in een klein (oog)hoekje
Op mijn 16e ging het voor het eerst mis. Ik weet het nog goed. Ik reed rustig mijn rondjes op het ponyclubterrein toen mijn pony, Goldie, iets in haar ooghoek zag. Dat iets was een meisje wat dacht dat het grappig was om met haar pony keihard het terrein op te komen galopperen. Mijn pony, vluchtdier als zij was, dacht: er is iets mis, en naaide eruit (zoals wij dat hier in Brabant zo mooi zeggen). Ik viel er voorover af en lag met het hoofdstel en al op de grond.
De pony werd gevangen, op de trailer gezet en ik werd thuisgebracht. Alles was stijf, dus even een warme douche leek me een goede. En toen zag ik een grote bobbel op mijn schouder zag die er niet hoorde te zitten.
Een hypermobiele schouder die al 10 keer uit de kom is geweest
Dat was de eerste keer van vele dat mijn schouder in uit de kom was. Hierna heb ik mijn rechterschouder nog 9 keer uit de kom gehad door een dekbed over me heen te trekken, een sleutelbos van de grond te pakken, een jas van de kapstok te pakken en ga zo maar door. Een operatie na de 4e keer mocht helaas niet oplossing zijn.
Een slechte rug en die verwaarloosde polsbreuk was de druppel, kattentrimmen werd mijn corebusiness
Boven op deze slechte schouder heb ik ook nog een scoliose in mijn rug. En toen ik in 2012 ook nog mijn pols brak en die slecht is genezen door fouten van de huisarts, die vond dat ik me aanstelde en vooral door moest werken, was het klaar. Het hondentrimmen, wat toen nog mijn hoofdwerk was, ging niet meer. Plukken was al niet zo mijn ding maar ging nu echt niet meer. Maar ook het uren werken aan een washond en het hanteren van de schaar gingen niet meer. Waarop ik besloot dat het kattentrimmen mijn corebusiness zou moeten worden.
Niet lang in dezelfde houding staan en voldoende pauzes
1 van de grootste voordelen van het kattentrimmen, en dan vooral op lichamelijk gebied, is het volgende. Op een gemiddelde hond ben je 1,5 tot 3 uur aan het werken terwijl je bij een kat juist snel moet werken en max een uur bezig bent. Al kan dit ook zomaar maar 20 minuutjes zijn. Dit betekent dat je niet lang in dezelfde houding hoeft te staan en dezelfde handelingen hoeft te doen. En eerder tijd hebt voor een pauze om je lijf even te laten rusten.
Niet meer vechten met die grote honden
Neem daarbij ook nog mee dat je met veel minder kilo’s aan het werk ben. Een grote hond weegt zomaar 40+ kg. En als deze zwaargewichten dan ook nog eens niet mee willen werken, sta je met al die kilo’s te vechten. Dit gaat wel wat anders met katten waarmee je met 10 kg al een heel groot exemplaar te pakken hebt. Deze 10 kg hoef je als het goed is maar 1 keer op tafel te tillen en daarna ben je van dat gewicht af. Want het dwingen van een kat om op de trimtafel te blijven is uit den boze. Dit gaat alleen maar stress opleveren.
Ideaal voor de trimmer met lichamelijke klachten
Al met al, ben ik nog altijd blij dat ik de omslag heb kunnen maken van het honden- naar het kattentrimmen. En vind het dan ook heel erg leuk om te zien dat er meer cursisten zijn zoals ik, die vanwege lichamelijk klachten hun huidige baan gedag moesten zeggen. Maar nu in het kattentrimmen een mooie nieuwe baan hebben gevonden.
Extra voordeel natuurlijk als je van baan naar zelfstandige gaat, dat je zelf je uren kunt bepalen. Zelf kunt kijken wanneer jouw lijf het beste meewerkt en hoeveel pauzes je wil inlassen.
Dacht jij altijd dat een baan als kattentrimmer niet voor jou weggelegd was, maar begin je nu toch te twijfelen? Download dan gratis mijn webinar replay. In dit webinar heb ik met de deelnemers de meeste voorkomende twijfels besproken.